Εκπαίδευση… Ένα Κασπώ με Μαραμένα Άνθη / Γράφει ο Θωμάς Φορτούνης [ΣΧΛ]

Γλάστρες, κασπώ, διακοσμητικά και διάφορα άλλα στολίδια είναι επίσης σημαντικά για τη βελτίωση της εικόνας και της αισθητικής της δουλειάς ενός κηπουρού. Θα αναρωτηθείτε βεβαίως…

«Τι μας τα τσαμπουνάει όλα αυτά πάλι..;;;»

Μα, γιατί ακριβώς τα συγκεκριμένα γύρω γύρω είναι που καθορίζουν τα τελευταία (πάρα πολλά) χρόνια το εκπαιδευτικό μας σύστημα… Η γαρνιτούρα και το «ας αλλάξουμε όσα έκαναν οι προηγούμενοι», χωρίς σχέδιο και πυξίδα, είναι το modus operandi (σ.σ. τρόπος να δρα κανείς), που οδήγησε τη σύγχρονη εκπαίδευση στην απόλυτη παραγωγή αντί-στημόνων (sorry για την αυθαιρεσία της λεξιπλασίας) και μελλοντικά ανειδίκευτων.

Γράφει ο Θωμάς Φορτούνης

Το Ελληνικό Σύστημα και η Πολωνία

Η αλήθεια είναι πως το συγκεκριμένο άρθρο με προβλημάτισε…

Υπάρχει μια πολωνική παροιμία που λέει πως «την τρύπα στην κάλτσα, την ξέρει μόνο το παπούτσι».

Με το χέρι στην καρδιά πιστεύω, πως άνετα θα μπορούσε να αποτελεί τίτλο του εν λόγω κειμένου…

Και εξηγώ..!!!

Είναι πανθομολογούμενο, πως αποτελεί ένα από τα διαχρονικά παράπονα των εκπαιδευτικών ανά τη χώρα, αυτή η τάση ανασφάλειας  που εμφανίζει το σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα.

Όλοι συντάσσονται, βγάζοντας πολλές φορές πύρινους λόγους, για την «Εθνική πολιτική» που οφείλουμε να έχουμε σε τομείς όπως η εξωτερική πολιτική, η άμυνα και η οικονομία.

Είναι ωστόσο σημαντική παράλειψη, πως κανένας δεν ακούει την κραυγή αγανάκτησης των εκπαιδευτικών άμα τη εμφανίσει του εκάστοτε νέου τσάρου της Εκπαίδευσης.

Γιατί λες και είναι κάποιου είδους στοίχημα μεταξύ των πολιτικών που προαλείφονται κάθε φορά για ηγέτες της Εκπαίδευσης στη χώρα μας, να αλλάζει ο καθένας το σχέδιο που κατάστρωσε και εφάρμοσε (ή πήγε να εφαρμόσει) ο προηγούμενός του.

Είναι τόσο οφθαλμοφανής η συγκεκριμένη τάση, που κάποιες φορές την εντοπίζουμε και σε υπουργούς Παιδείας του ίδιου κόμματος(!!!).

Κατανοώ εν μέρει, πως ο κάθε πολιτικός είναι δαμαστής του οράματός του και θέλει να εφαρμόσει την πολιτική του άποψη…

Στην τελική, μπορεί να μην πιστεύει το υπάρχον σχέδιο βρε αδερφέ…

Ωστόσο, θα πρέπει να κατανοηθεί, ότι από τις συγκεκριμένες πολιτικές αποφάσεις αλλαγής, προκύπτει το σοβαρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η κοινωνία μας (κατά την άποψή μου μεγαλύτερο και του υγειονομικό/οικονομικού).

Το Φαινόμενο της Πεταλούδας

Μιας και πιάσαμε το κουβάρι με τα γνωμικά και τις παροιμίες, πάμε να ξετυλίξουμε λίγο ακόμη, παραθέτοντας μια «αφηρημένη» διαπίστωση της θεωρίας του χάους…

«Αν μια πεταλούδα κουνήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο,
μπορεί να προκαλέσει τυφώνα στην Κίνα»

Αυτό ισχυρίζεται η ποιητική μεταφορά της πασίγνωστης θεωρίας και ταιριάζει ταμάμ με τον τρόπο που αποφασίζουν τα τελευταία χρόνια διαδοχικά οι υπουργοί Παιδείας, να καθορίσουν την φύση του εκπαιδευτικού μας συστήματος…

Πριν βιαστείτε να αναρωτηθείτε τι εννοεί ο αψηλός, αναλογιστείτε πόσες φορές τα τελευταία χρόνια έχετε πει τη φράση «… δεν ξέρω και πως δίνετε σήμερα Πανελληνίες» ή «…πως τη λένε τώρα την "τάδε" κατεύθυνση/δέσμη..;;;»…

Τι..;;;

Πολλές..;;;

Ευχαριστώ πολύ..!!!

Φανταστείτε τώρα, πόσο αμήχανο είναι να ρωτά κάτι αντίστοιχο ένας εκπαιδευτικός ή ένας επαγγελματίας του ευρύτερου εκπαιδευτικού χώρου.

Όταν μάλιστα, η ευθύνη της ερώτησής του, δεν βαραίνει τόσο τον ίδιο, όσο τις αλλεπάλληλες μεταβολές που μόνο σύγχυση και αγωνία προκαλούν…

Και δη σε έναν κλάδο που τα στοιχεία των τελευταίων χρόνων δείχνουν εμφανέστατα πόσο βάλλεται από επαγγελματικό στρες και εργασιακή εξουθένωση..!!!

«Βασανισμένο μου κορμί»… και μυαλό

Πάμε τώρα να δούμε την πηγή των συγκεκριμένων αλλαγών(τι ωθεί τον κάθε υπουργό σε αλλαγές), τις παρενέργειες των δυσλειτουργιών του εκπαιδευτικού μας συστήματος και τα σημάδια τους στις σύγχρονες κοινωνίες…

Η κύρια πηγή των αλλαγών που εφαρμόζονται (τακτικά) στην εκπαιδευτική διαδικασία, πρέπει να αναζητηθούν σε μια βαθιά ριζωμένη (πια) νοοτροπία της ελληνικής κοινωνίας και που τείνει να μετατρέπεται σε κοινωνικό βραχνά…

Φυσικά, δεν αναφερόμαστε παρά στο κλισέ των σύγχρονων (ιδιαίτερα μετά τα 80s) μέσων ελληνικών οικογενειών «Θα μας σχολιάζει όλη η γειτονιά, αν δεν περάσει το παιδί στο Πανεπιστήμιο» που είναι παράγωγο του «Αν δεν περάσεις θα σου φτιάξουμε πρόβατα»…

Αρχικά, είναι ακατανόητος ο (σχεδόν) απειλητικός τόνος της φράσης και γενικότερα της «προειδοποίησης» ενασχόλησης με την κτηνοτροφία και τα παράγωγά της.

Ο γράφων, αν και άνθρωπος που απασχολείται και (να ‘μαστε καλά) θα συνεχίσει να ασχολείται με τον εκπαιδευτικό κλάδο, δεν πιστεύει καθόλου, πως η ενασχόληση με τον εκπαιδευτικό χώρο και τις προεκτάσεις του εξασφαλίζει το μέλλον του εκπαιδευόμενου…

Και εξηγώ άμεσα, για να διευκρινίσω το αιρετικό της παραπάνω τοποθέτησης.

Αναμφισβήτητα, το να επιθυμεί ο καθένας να μορφωθεί και να εκπαιδευτεί είναι ΤΟ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (γκουχ γκουχ μετά τον έρωτα, ναι..!!!)

Εντούτοις, από την διάθεση εκπαίδευσης του καθενός:

• Δεν προκύπτει, απαραίτητα, πως ο καθένας μας οφείλει να γίνει καθηγητής, δάσκαλος ή γενικότερα «διδάσκων»

• Μπορεί να προκύψουν εξαιρετικοί εκπαιδευτικοί στον τεχνικό και πρακτικό τομέα, που δυστυχώς πολλές φορές υποβαθμίζονται αδίκως και υπονομεύεται το σπουδαίο λειτούργημα, το οποίο δυνάμει, ενδέχεται να προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στην κοινωνία…

Τα παραπάνω στοιχεία , όπως και καθετί, έχουν και συνέπειες στο πληγωμένο σώμα των σύγχρονων κοινωνιών…

Σημαντικότερο όλων, φυσικά, η ανεπάρκεια και το χαμήλωμα του πήχη όχι μόνο των μαθητών (που διατυμπανίζεται με κάθε ευκαιρία), αλλά των ίδιων των εκπαιδευτικών, που έχουν αναλάβει το καθήκον να τα μορφώσουν…

Την ίδια ώρα, που οι ίδιοι έγιναν δάσκαλοι, φιλόλογοι, μαθηματικοί κτλ αγγίζοντας με πολύ ιδρώτα «ΒΑΣΗ» στις εισαγωγικές εξετάσεις τους…

Συγγνώμη, αλλά εμένα αυτό δε μου μοιάζει υγιές…

Το Ταγκό Των Κυβερνήσεων

Σε όλο αυτό το σύστημα, με τα θεμέλια που θυμίζουν το γνωστό παιχνίδι παρέας «Τζένγκα», έρχεται να προστεθεί και η ιδεολογική παρέμβαση των τελευταίων κυβερνήσεων, που αναμφίβολα θυμίζει ταγκό και μάλιστα με χορευτές ερασιτέχνες ή μαθητευόμενους.

Ένα θετικό βήμα, δύο αρνητικά (ή ένα αρνητικό που κάνει για δύο).

Για παράδειγμα, θα αναφερθώ σε δύο πρόχειρα παραδείγματα των τελευταίων δύο κυβερνήσεων, που μου έρχονται…

Για κάθε ολόσωστη μεταρρύθμιση συγχώνευσης ΑΕΙ και ΤΕΙ, υπήρχε η λογική του «μπείτε όλοι», που επικράτησε στη συνέχεια για την τριτοβάθμια εκπαίδευση…

Για κάθε ορθά τεκμηριωμένη «περικοπή» 25000 εισακτέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, έρχεται και μια εξίσωση πτυχίων δημόσιων και ιδιωτικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, γεγονός που ενδέχεται στην τελική «σούμα» να οδηγήσει σε ραγδαία αύξηση των κατόχων πτυχίων, που ταυτόχρονα θα είναι δέσμιοι μιας επιστήμης που δε θέλουν ή (ακόμη χειρότερα) δε μπορούν να υπηρετήσουν…

Φυσικά και στις δύο περιπτώσεις, το «αρνητικό» βήμα είναι απότοκο της ιδεολογικής στόφας των πολιτικών που κλήθηκαν να το εφαρμόσουν.

Κλείνοντας…

Η κατάσταση στην εκπαίδευση είναι εξαιρετικά κρίσιμη και μας αφορά όλους!

Αυτό που έχουν να κάνουν, πρώτα απ’ όλα οι έχοντες τα «μπόσικα» της Παιδείας, είναι να συνεννοηθούν.

Να κατανοήσουν πως οι συνεχόμενες μεταβολές και οι ιδεολογικές εμμονές, μόνο «πληγές» προκαλούν στους εκπαιδευτικούς και κυρίως στους μαθητές και πως αν δεν αλλάξει σύντομα το σκεπτικό τους, δεν εφαρμοστεί μια εθνική εκπαιδευτική πολιτική που θα τηρηθεί από ΟΛΟΥΣ στο ακέραιο για μακρά περίοδο, τότε η κατάσταση θα ξεφύγει από τον έλεγχο και οι συνέπειες θα είναι δύσκολα διαχειρίσιμες…

Αν δε γίνουν αυτά, το κασπώ δε θα ξαναβγάλει άνθη σύντομα…

ΥΓ 1: Όσο περνούν οι μέρες, όσο ακούμε περιστατικά κάθε είδους στα δελτία ειδήσεων κατανοούμε καθαρά δύο πράγματα… Πρώτον, πως η υγεία είναι το σημαντικότερο αγαθό όλων και ο καθένας οφείλει να την διασφαλίζει και δεύτερον, πως η κοινωνία μας κάθε μέρα που περνά δείχνει και σημάδια εντονότερης παρακμής…

ΥΓ 2: Ο Θανασάρας ο Παπακωνσταντίνου κυκλοφόρησε, πριν λίγο διάστημα, το σημερινό “Background Song”… Όχι δεν είχαμε συνεννοηθεί…

Θωμάς Φορτούνης,
Εκπαιδευτικός / Σύμβουλος Εκπαίδευσης

Μουσική Πρόταση:
Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Ο Δάσκαλος

Image Credits:
https://newsnowfinland.fi/
https://vcvoices.org/
https://www.columbian.com/