Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος εγκλήματος

Ο υποψήφιος τότε Δήμαρχος εκδήλωσε με ιδιαίτερη θέρμη τη διάθεσή του να επιλύσει μια για πάντα το θέμα αυτό όπως και να συμβάλει στην αλλαγή της γενικευμένης νοοτροπίας απέναντι στα ζώα. «Είναι θέμα πολιτισμού» είπαμε και δώσαμε τα χέρια επισφραγίζοντας μια συμφωνία αλληλοβοήθειας.

Έπειτα πέρασε καιρός, κοντά στους 10 μήνες, όπου αφήσαμε συνειδητά τη νέα δημοτική αρχή να βρει την περπατησιά της, να δείξει τις προθέσεις της και να ξεκινήσει σιγά σιγά το έργο της διαχείρισης των ζώων. Να πούμε εδώ ότι ο όρος «διαχείριση» δεν είναι καθόλου αφηρημένος, αλλά αποτελείται από πολύ συγκεκριμένες οδηγίες που βασίζονται σε νόμους του κράτους και σε προκαθορισμένους κανόνες ΕΥΖΩΪΑΣ και που είχαν γνωστοποιηθεί εξ αρχής στον ίδιο τον Δήμαρχο και στον τότε αρμόδιο Αντιδήμαρχο κ. Δ. Κόττη οπότε οποιοδήποτε επιχείρημα περί άγνοιας δεν θα γίνει αποδεκτό.

Στο διάστημα των δέκα μηνών, η διαρκής συζήτηση σχετικά με την επίλυση του ζητήματος των ζώων περιελάμβανε δύο βασικούς άξονες:

1. Τι κάνεις με τα ζώα έξω στον δρόμο;

2. Τι κάνεις με τα ζώα μέσα στους  χώρους περισυλλογής;

Οι απαντήσεις συζητήθηκαν πολλάκις. Ας ενημερώσουμε και τον κόσμο σχετικά:

• Για τα ζώα έξω στο δρόμο τα πράγματα είναι απλά αναφορικά με την πολιτική προστασία... ζώα τα οποία είναι υγιή, εμβολιασμένα, στειρωμένα και πάνω από όλα χορτασμένα δεν αποτελούν κίνδυνο παρά μόνο σε πολύ ακραίες καταστάσεις που αγγίζουν τα όρια του στατιστικού σφάλματος. Στην περίπτωση αυτή δε δημιουργούν μεγάλες αγέλες, δεν είναι επιθετικά και συνυπάρχουν δίπλα μας με τη φροντίδα των φιλοζωικών Συλλόγων και του Δήμου, ο οποίος οφείλει να αναλάβει δια  νόμου τη φροντίδα τους. Ο ίδιος νόμος ορίζει ότι τα ζώα δεν πρέπει να μαντρώνονται αλλά θα πρέπει να επανεντάσσονται στο σημείο όπου βρέθηκαν εφόσον είναι υγιή και έχουν πραγματοποιηθεί τα παραπάνω (εμβολιασμός - στείρωση - πρόβλεψη σίτισης).

Με λίγα λόγια, δεν είναι ότι αγνοείται εδώ το αίσθημα των ανθρώπων που τα φοβούνται ή έστω δεν τα συμπαθούν, αλλά θα πρέπει να γνωρίζουμε όλοι πως αν δεν θέλουμε αδέσποτα ζώα να ζουν ανάμεσά μας η λύση είναι μία... ΣΤΕΙΡΩΣΗ!!!!

Μιλήστε φωναχτά, στειρώστε τα δικά σας, πείτε το στον γείτονα, ενημερώστε τον κτηνοτρόφο ξάδερφό σας, τον κυνηγό κουμπάρο σας. Απαιτήστε με σθένος να γίνουν στειρώσεις. Και σε λίγα χρόνια το πρόβλημα θα έχει λυθεί. Άλλη λύση δεν υπάρχει και ας μην ποντάρουμε στο μάντρωμα (ή στις φόλες που κάποιοι ψευδώς και ανόητα θεωρούν λύση του προβλήματος). Κάθε φορά που θα μαντρώνεται (ή θα φολιάζεται) ένα ζώο άλλα πέντε θα βρίσκονται στον δρόμο κι αυτό είναι... απλά μαθηματικά.

• Για τα ζώα που περισυλλέγονται τα πράγματα είναι επίσης απλά και όλα περιστρέφονται γύρω από το ένα και μοναδικό... την ΕΥΖΩΪΑ τους! Τα ζώα αυτά παραμένουν έγκλειστα καθότι ή δεν μπορούν να επανενταχθούν (δεν είναι γνωστό από πού προήλθαν) ή χρήζουν φαρμακευτικής αγωγής και παρακολούθησης. Ωστόσο εφόσον ζουν έγκλειστα θα πρέπει να έχουν καθαριότητα, τακτική τροφή, προστασία από καιρικές συνθήκες.

Για να πραγματοποιηθούν τα παραπάνω απαιτούνται κατάλληλη διαμόρφωση χώρου και ειδικά εκπαιδευμένοι υπάλληλοι που θα έχουν διακριτούς ρόλους (καθαριότητας, περισυλλογής, κυνοκόμος,) καθώς και ελεύθερη πρόσβαση στο χώρο των εθελοντών που επιθυμούν να βοηθήσουν. Θα πρέπει τα ζώα να είναι στειρωμένα ώστε να μην αυξάνει ο αριθμός τους, θα πρέπει να γίνονται προσπάθειες προώθησής τους προς υιοθεσία.

Στο διάστημα λοιπόν των δέκα μηνών, ας δούμε λίγο τι έχει κάνει η δημοτική αρχή που τόσο ένθερμα διαλαλεί ότι επιθυμεί να επιλύσει το πρόβλημα.

• Μηδαμινό αριθμό στειρώσεων και σχεδόν καμία φαρμακευτική περίθαλψη ζώων.

• Μηδενική προσπάθεια ελέγχου των δεσποζόμενων ζώων για τσιπ και βιβλιάρια υγείας. Μια διαδικασία η οποία ξεκίνησε με απόφαση της αρμόδιας 5μελούς επιτροπής και σταμάτησε την επόμενη ημέρα.

• Περικοπή στην ήδη κακή διατροφή τους (τόσο για τους σκύλους των σφαγείων όσο και για τους σκύλους του Φιλοζωικού Συλλόγου "Στέγη").

• Αδιαφορία για την σίτιση των αδέσποτων της πόλης και των χωριών.

• Μαζική περισυλλογή σκύλων σε ακατάλληλους χώρους χωρίς καμία προδιαγραφή ευζωΐας. Οφείλουμε, ως φιλόζωοι, να γνωστοποιήσουμε στον κόσμο ότι υπάρχουν σκυλιά εκτεθειμένα ολημερίς σε βροχή και ήλιο, μέσα σε μια περιορισμένη τσιμεντένια έκταση, δίχως ταΐστρες και ποτίστρες, δίχως κανένα σημείο που να μπορούν να προφυλαχτούν από τις καιρικές συνθήκες. Στον ίδιο χώρο επίσης στοιβάζονται ζώα αστείρωτα, οπότε και ζευγαρώνουν μεταξύ τους, πολλαπλασιάζοντας έτσι τον αριθμό τους σταδιακά (πρόσφατα υπήρξε γέννα μέσα στον χώρο των σφαγείων με εφτά κουτάβια).

Στον ίδιο χώρο δεν υπάρχει ξεχωριστό σημείο περισυλλογής κουταβιών, οπότε ας γνωρίζουν οι πολίτες που καλούν για περισυλλογή κουταβιών τον Δήμο, ότι τα ζώα αυτά καταλήγουν να μπαίνουν μέσα στις αγέλες όπου είτε καταλήγουν νεκρά, είτε εκφοβίζονται και περιθωριοποιούνται με βάναυσο τρόπο από τα άλλα ζώα, είτε πεθαίνουν από τύφο που θερίζει τα ανεμβολίαστα κουτάβια.

Στο σημείο αυτό να διαχωρίσουμε την ευθύνη των υπαλλήλων του Δήμου από την ευθύνη του Δήμου καθότι ο τελευταίος συνηθίζει να κρύβεται πίσω από τους πρώτους. Ο νόμος ορίζει πως θα πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός υπαλλήλων ανά αριθμό ζώων και κατάλληλες υποδομές για την σίτιση και την καθαριότητα τους ώστε να καθίσταται αποτελεσματική η δουλειά του εργαζόμενου. Ο Δήμος οφείλει να εκπαιδεύσει κατάλληλα τους υπαλλήλους του όπως και κάθε υπάλληλος θα πρέπει να εργάζεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για τα ζώα κι όχι να μοιράζει το χρόνο του σε κάθε, άσχετη με τα ζώα, εργασία που προκύπτει στο Δήμο. Οι φιλόζωοι εθελοντές εργάζονται ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΑ στο ήδη διαμορφωμένο πλάνο διαχείρισης του Δήμου.

Κατά τη διάρκεια των δέκα αυτών μηνών συνέβησαν επίσης:

• Απαγόρευση της εισόδου των εθελοντών στο χώρο των σφαγείων με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να βοηθήσουμε ούτε τα ζώα, ούτε την προώθησή τους προς υιοθεσία.

• Σύσταση πενταμελούς επιτροπής, τις αποφάσεις της οποίας ο Δήμος αγνοούσε συστηματικά, οπότε και διαλύθηκε με την αυτονόητη παραίτηση δύο μελών της.

Σε όλα τα παραπάνω η Δημοτική αρχή έχει συγκεντρώσει όλη της την επικοινωνιακή δύναμη στο γεγονός ότι εγκρίθηκε αίτημα του Δήμου για δημιουργία κυνοκομείου χρηματοδοτούμενο από το πρόγραμμα ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ. Σπέρνοντας την ψευδαίσθηση ότι με αυτό θα λύσει το πρόβλημα, επικοινωνεί πρόσφατα ότι θα περιφράξει κάποια στρέμματα στην περιοχή της ποταμιάς (όπου όλοι γνωρίζουμε τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν εκεί χειμώνα -καλοκαίρι) και θα μαντρώσει μέσα όλα τα σκυλιά που ανήκουν στο Δήμο από Σφαγεία και Στέγη. Δίχως να κάνει τον παραμικρό λόγο για τις συνθήκες διαβίωσής τους εκεί, τις υποδομές του χώρου, τους ανθρώπους που θα αναλάβουν τη φροντίδα των ζώων και παραβλέποντας οποιαδήποτε από τις υπόλοιπες παράλληλες αιτίες που δημιουργούν το πρόβλημα των αδέσποτων.

Εκτιμούμε ότι για να γίνει ο χώρος κατάλληλος για φιλοξενία ενός τόσο μεγάλου αριθμού σκύλων απαιτείται πολύ περισσότερος χρόνος από το διάστημα του ενός μηνός που εκτιμά ο νέος αντιδήμαρχος και προδικάζουμε μια πρόχειρη λύση που κινδυνεύει να καταλήξει σε μόνιμη κατάσταση, όπως συμβαίνει συνήθως. Ωστόσο θα αφήσουμε αυτόν το χρόνο να διαβεί προκειμένου να δούμε ποιον θα δικαιώσει τελικά η ιστορία. Θα εκπλαγούμε ευχάριστα αν διαψευστούμε.

Απαιτούμε όμως στο μεσοδιάστημα να ληφθούν σοβαρά υπόψιν και να επιλυθούν τα προβλήματα στη διαβίωση των ζώων καθώς εκείνα συνεχίζουν να ζουν παρά τα δικά μας σχέδια. Κοινό επιχείρημα ήταν πάντα η έλλειψη χρημάτων. Παρόλ' αυτά ουδέποτε ο Δήμος επέλεξε λύσεις μηδαμινού κόστους που έχουν προταθεί κατά καιρούς προκειμένου να δείξει μια πολιτική βούληση επίλυσης του προβλήματος.

Λύσεις μηδενικού κόστους θα ήταν π.χ. να παρέχει κίνητρα (όπως έκπτωση σε δημοτικά τέλη) σε κάθε κτηνοτρόφο που θα στείρωνε τον σκύλο του ή σε κάθε πολίτη που υιοθετεί ένα αδέσποτο του Δήμου. Να ζητήσει τη βοήθεια των Φιλοζωικών Συλλόγων όπως και των πολιτών στο θέμα της σίτισης. Υπήρξαν κατά καιρούς αρκετοί επαγγελματίες στο χώρο της εστίασης που έχουν προσφερθεί να παρέχουν τροφή στα ζώα εφόσον υπήρχε υπάλληλος να κάνει την περισυλλογή. Κοινό επιχείρημα, επαναλαμβάνουμε, ήταν πάντα η έλλειψη χρημάτων όμως υποχρεούται από τον νόμο να δίνει ένα μέρος του προϋπολογισμού του Δήμου στα ζώα κι από τα 20.000€ του προϋπολογισμού του Γενάρη, σήμερα έχουν μείνει τόσα ώστε να έχουν αρχίσει ήδη οι περικοπές τροφής και να μην καλύπτεται η φαρμακευτική περίθαλψη των ζώων. Για επιπλέον διεκδίκηση κρατικής επιδότησης μέσω προγραμμάτων ούτε λόγος.

Με λίγα λόγια, η παρούσα δημοτική αρχή δεν επιθυμεί την επίλυση του προβλήματος με θετικό πρόσημο ως προς τα ζώα. Μπορεί μόνο να θολώνει τα νερά αλλάζοντας θέσεις σε Αντιδημάρχους και υπαλλήλους και διαλαλώντας υποτυπώδεις λύσεις μαντρώματος ως πανάκεια ώστε να δίνει την εντύπωση ότι κινητοποιείται. Επί  της ουσίας το μόνο που πράττει είναι να στριφογυρίζει γύρω από τη δική της ουρά και σίγουρα
όχι από την ουρά των σκύλων.

Φιλοζωικός Σύλλογος Καλαμπάκας (ΦΙ. ΣΥ. ΚΑ)