Τα παπαγαλάκια που μιλάνε - Στέλνει ο Γιώργος Βαΐου

Ο πρώτος όρος για να μάθει το παπαγαλάκι να μιλάει, είναι να έχει εξημερωθεί ή να σας είναι αφοσιωμένο. Όχι μόνο η ικανότητα να μάθουν λέξεις, άλλα και η θέληση να μιλήσουν διαφέρει από πουλί σε πουλί ακόμα και του ίδιου είδους. Μερικά μιλάνε "κατά διαταγή" και άλλα μόνον όταν είναι μόνα τους και δεν αισθάνονται ότι κάποιος τα παρακολουθεί.

Πολλά παπαγαλάκια φωνάζουν άγρια και κυρίως τα μεγάλα είδη είναι πολύ ενοχλητικά. Αλλά και τα μικρότερα είδη, π.χ. τα αριστοκρατικά παπαγαλάκια, τα παπαγαλάκια με τη σφηνοειδή ουρά και αυτά με το λεπτό ράμφος, δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι ήσυχα.

Το κλουβί για ένα παπαγαλάκι δεν πρέπει να είναι πολύ μικρό, ένα συνηθισμένο και μεγάλο λάθος! Ακόμα και όταν το παπαγαλάκι γίνει "μέλος της οικογένειας", δεν είναι υγιεινό να το τρέφετε με κάθε είδους τρόφιμα από το τραπέζι, πράγμα που δυστυχώς συμβαίνει πολύ συχνά.

Ο όρος παπαγαλάκια τα τελευταία χρονιά χρησιμοποιείται για το χαρακτηρισμό ραδιοφωνικών-τηλεοπτικών  εκφωνητών, καθώς και δημοσιογράφων που επιτελούν διατεταγμένη υπηρεσία.

Τέτοιοι άνθρωποι, όπως και τα παπαγαλάκια, είναι αφοσιωμένοι στα αφεντικά τους και μιλάνε κατά διαταγή.

Είναι ιδιαίτερα ενοχλητικοί αλλά ταυτόχρονα διασκεδαστικοί, διότι πλέον ο κόσμος τους έχει μάθει και γελά με την προπαγάνδα και την τοξικότητα που αποπνέουν στην προσπάθειά τους να δηλητηριάσουν μια ολόκληρη κοινωνία. 

Η κατοικία τέτοιων ανθρώπων δεν είναι τα κλούβια (που ίσως θα 'πρεπε να είναι) αλλά τα στούντιο.

Προσοχή να μην γίνουν μέλη της οικογένειας, το πρόβλημα θα είναι μεγάλο, διότι έχουν μάθει να τρέφονται με συγκεκριμένες τροφές, και δεν χορταίνουν εύκολα.