Σκέψεις... Με αφορμή την εκδήλωση ανθρωπιάς της ΙΜ Σταγών και Μετεώρων

Τι πιο όμορφο από το να δανείζω στο Θεό χωρίς να το γνωρίζω, και στα αλήθεια έτσι είναι! Πώς έγινε χωρίς να το καταλάβω;...

Η χθεσινή ζεστή βραδιά που μας οδήγησε στον αύλειο χώρο του πρώην ΚΕΓΕ ώστε να ψυχαγωγηθούμε με την παραδοσιακή μουσική μάς έκανε όλους δανειστές του Θεού.

Τι πιο όμορφο να βλέπουμε τον κόσμο με το χαμόγελο στα χείλη να περιμένουν να ακούσουν τα όμορφα τραγούδια αλλά και να χορέψουν με αυτά!

Και ξαφνικά βλέπω τους ανθρώπους να σηκώνονται και να χαίρονται ακόμα περισσότερο, καθώς ερχόταν ο Σεβασμιώτατός μας. Προσπαθούσαν όλοι να πάρουν την ευχή του, και ο Ποιμενάρχης μας με ένα πηγαίο χαμόγελο να τους αγκαλιάζει, να τους χαιρετάει, να τους ομιλεί και να ευφραίνεται, να τους δείχνει ότι η αγάπη και ο σεβασμός είναι αμοιβαία, αλλά και να αποδεικνύει ότι όλοι μαζί συμμετέχουμε για να βοηθήσουμε το φιλόπτωχο ταμείο της Μητροπόλεὠς μας. Η  δική μας χαρά, γίνεται αγωγός ώστε να μπορέσουμε να απαλύνουμε τον πόνο και την ανέχεια σε πολλούς αδερφούς μας.

Για την εκδήλωση κουράστηκαν πολλοί. Υπεύθυνοι της Μητροπόλεως και εθελοντές, με έναν μόνο σκοπό να ανακουφίσουμε όλο και περισσότερους ανέργους, μαθητές, φοιτητές, πολύτεκνους, ανθρώπους με προβλήματα υγείας, αποφυλακισθέντες και...

Εμείς περάσαμε μια θαυμάσια βραδιά, αλλά έρχεται ο Κύριος μας να μας πει «Αμήν λέγω υμίν, εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε» (Ματθ. 40)

Ο ΛΕΥΙΤΗΣ