Πλειοδοσία Χριστουγέννων!

Βέβαια εμείς οι Χριστιανοί με ή χωρίς εισαγωγικά, αλλά και όλοι όσοι δηλώνουν άθεοι ή μισόθεοι ή ημίθεοι ή δεν ξέρω και εγώ την τύφλα μας, τέτοιες μέρες βρίσκουμε την ευκαιρία να ανοίξουμε τα βαλάντια μας, προσφέροντας το κάτι τι μας μέγα ή μικρό αναλόγως το βάθος των καταθέσεων. Βέβαια τσίπα δεν έχουμε ως ανθρώπινο γένος ή είδος εξελιγμένο, αλλά μεταλλασσόμενο συνεχώς, προς κατευθύνσεις ευδαιμονικές, μα κάποιες φόρες όπως οι γιορτές μας κάνουν να ρίξουμε ένα δάκρυ ταπεινοφροσύνης και αλληλεγγύης προς τον πλησίον, το μακρινό, τον… τον… τον…

Εντάξει μωρέ μεταξύ μας τώρα, εμείς έχουμε φροντίσει να φτιάξουμε τους φτωχούς, τους ανέργους, τους πεινασμένους, τους άστεγους. Γιατί αν δεν τους είχαμε, πώς θα δείξουμε την απεραντοσύνη της αγάπης μας προς αυτούς τις άγιες τούτες μέρες;;; Πώς θα φωτογραφιζόμαστε με επιταγές προσφοράς εις τα τρεμάμενα από συγκίνηση ή μπορεί και πάρκινσον χέρια μας;;; Κλήρος και λαός του Θεού με τσέπες πλουμιστές, τρέχουμε να καλύψουμε τις ανάγκες των άπορων δικών μας δημιουργημάτων. Με το αζημίωτο όμως. Ρίχνουμε λίγη μπογιά πάνω στη φατσούλα μας για να μη γυαλίζει η κάμερα και να τα φλας, να οι προσφορές, να τα ευρώπουλα να πετούν σαν κοράκια που έχουν μαδήσει τις ζωές όλων αυτών των αναξιοπαθούντων αδελφών μας.

Να οι ανακοινώσεις. Ακούσατε-ακούσατε… Εμείς από την πάνω ραχούλα μαζεύουμε για το τάδε ίδρυμα. Εμείς από την κάτω ραχούλα για το άλλο. Εμείς πλειοδοτούμε για τους άστεγους… εμείς προσφέρουμε στα συσσίτια της ενορίας. Δώσε ο ένας, δώσε ο άλλος, δώσε ο τρίτος, βουνό τα δοσίματα!! Όλοι ευχαριστημένοι. Ο πιστός λαός του γεννηθέντα Ιησού κάναμε το καθήκον μας. Οι άθεοι πράξαμε το πιστεύω μας. Εμείς οι φτωχούληδες λίγδωσε το εντεράκι μας, ζεστάθηκε το κοκαλάκι μας. Κι έτσι πάμε στην ολόφωτη εκκλησιά ή στα ποικολόχρωμα ρεβεγιόν (για φέτος χλωμό το βλέπω) ικανοποιημένοι, χορτασμένοι στομαχικά και συνειδησιακά.

Περνούν οι γιορτούλες οι διαφορετικές φέτος, η ζωή συνεχίζεται. Οι χορτασμένοι χορτασμένοι. Οι χορτασμένοι των εορτών πεινασμένοι πάλι! Μα δε τους ταΐσαμε, δε τους ζεστάναμε, δε τους ντύσαμε; Τι θέλουν πια! Το Πάσχα τώρα θα σπάσουμε κόκκινα αυγά μαζί τους αφού η πανδημία θα έχει απομακρυνθεί, η κυκλοφορία δε θα θέλει sms κι οι επαφές θα ζωντανέψουν… Ό,τι δώσαμε, δώσαμε. Έτσι κι αλλιώς μας συμφέρει να υπάρχουν άνθρωποι ενός κατώτερου Θεού ή άθεου, γιατί πολύ απλά πώς θα δείξουμε on air τα τσέκ των επιταγών προσφοράς στις οθόνες, πώς θα ενημερώνουμε μέσω των ΜΜΕ ότι κάνουμε το καλό εμείς οι καλοί και συνειδητοποιημένοι άνθρωποι;

Και προς Θεού μη κάνουμε ποτέ την ευχή να λείψει από τον πλανήτη η ασιτία, ο πόνος, η γύμνια, η θλίψη, και όλα αυτά που μας κάνουν δοτικά συμφεροντολόγους…

Καλά Χριστούγεννα και μια νέα χρονιά χωρίς φτώχια, ανεργία, πείνα, αρρώστιες, πόνο… (πιπέρι στη γλώσσα μου)!!!

ΥΓ: «Μη χάνετε τον καιρό σας με κοινωνικές έρευνες. Εκείνο που ενδιαφέρει το φτωχό, είναι η φτώχια. Εκείνο που ενδιαφέρει τον πλούσιο, δεν μας ενδιαφέρει». Τζ. Μπερναρντ Σω

Ο κατά συρροή ονειροπόλος
Δημήτρης Νούλας