Μπαλκονάτος ο πρόεδρος

Βλέποντάς τον στο μπαλκόνι του Δημαρχείου, στο πλαίσιο του χθεσινού στολισμού του δέντρου, σκέφτηκα ότι η θέση του θα έπρεπε να είναι εκεί, άξιζε να είναι μέλος του νέου Δ.Σ. του Δήμου Μετεώρων. 

Γέννημα θρέμμα Καλαμπακιώτης επέδειξε από νωρίς και έμπρακτα το τεράστιο ενδιαφέρον και την αγάπη του για τον τόπο του. Δεν θα ξεχάσω, που από τα εφηβικά του κιόλας χρόνια, κοντά στο θείο του Γιάννη Αθανασούλα, ψυχή τότε του Καρναβαλιού, "πάλευε" ανάμεσα στα αυτοσχέδια άρματα, συνδράμοντας στο στήσιμο και στην ομαλή διεξαγωγή ενός από τα μεγαλύτερα τότε αποκριάτικα events σε όλη τη χώρα.

Ακολούθησε πλούσια εθελοντική δράση σε όλους τους τομείς, ενασχόληση με διοίκηση αθλητικών σωματείων, πολιτιστικών συλλόγων, εμπορικού συλλόγου.

Είτε από τη θέση του Προέδρου, είτε ως απλό μέλος, ο Αποστόλης πάντα έδινε τον καλύτερό του εαυτό, ορθώνοντας, όπου χρειαζόταν το ανάστημά του, με σκοπό να επιλύσει προβλήματα, να ξεπεράσει δυσκολίες, να δημιουργήσει και να προάγει νέες ιδέες. Αν και νέος γνωρίζει όσο λίγοι πού πονά η πόλη.

Μόνο έχασε ο δήμος (αυτοδιοικητικά) από τη μη εκλογή του Αποστόλη Αθανασούλα, σίγουρα όμως η πόλη της Καλαμπάκας δεν θα χάσει. Ο Αποστόλης ήταν, είναι και θα είναι εδώ.