ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ - Ο Χριστός ειναι η αιώνια ζωή - Του Επισκόπου κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΜΟΥΣΤΑΚΑ Μητροπολίτου Αυλώνος

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
ΤΩΝ ΑΓ. 318 ΘΕΟΦ. ΠΑΤΕΡΩΝ - Α΄ ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ
Ἰωάν. 17, 1-13

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ
«Αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τόν μόνον ἀληθινόν Θεόν καί ὅν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν» (Ἰωάν. 17, 3)

Ἡ ἕβδομη Κυριακή ἀπό τό Πάσχα εἶναι ἀφιερωμένη στούς τριακοσίους δεκαοκτώ θεοφόρους Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τό 325 μ.Χ. στή Νίκαια τῆς Βιθυνίας καί ἐπίκαιρα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ὡς εὐαγγελική περικοπή ἀναγινώσκει τή λεγόμενη ἀρχιερατική προσευχή τοῦ Κυρίου γιά τήν ἑνότητα τῶν Μαθητῶν Του, γιατί στά πρόσωπά τους βλέπει τήν ἴδια της τήν ὕπαρξη καί παρουσία στόν κόσμο!

Ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης τήν ἀρχιερατική προσευχή, ἀλλοῦ τήν ὀνομάζει προσευχή καί ἀλλοῦ τήν ἐννοεῖ ὡς συνομιλία τοῦ Ἰησοῦ πρός τόν Πατέρα. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέει πώς αὐτό εἶναι ἕνα πάρα πολύ καλό μάθημα γιά τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν Κύριο, γιατί δέν ἦρθε στή γῆ νά σώσει μόνο τούς ἀνθρώπους, ἀλλά καί νά τούς διδάξει τήν ἀρετή¹. Ἡ διδαχή αὐτή δέν ἀφορᾶ μόνο στούς Ἰουδαίους, ἀλλά σέ ὅλη τήν ἀνθρωπότητα.

Ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης στήν ἀρχή αὐτῆς τῆς προσευχῆς ὑπογραμμίζει τά λόγια τοῦ Ἰησοῦ πρός τόν Πατέρα: «Ἐσύ τοῦ ἔδωσες ἐξουσία πάνω σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους· ἔτσι θά δώσει κι αὐτός τήν αἰώνια ζωή σέ ὅλους αὐτούς πού τοῦ ἐμπιστεύτηκες». Αὐτή τήν ἐξουσία ὁ Θεάνθρωπος τήν ἔλαβε μετά τό Σταυρό καί τήν Ἀνάστασή Του· «Ὁ Θεός μοῦ ἔδωσε ὅλη τήν ἐξουσία στόν οὐρανό καί στή γῆ. Πηγαίνετε λοιπόν καί κάνετε μαθητές μου ὅλα τά ἔθνη…» (Ματθ. 28, 19).

Ὁ Θεάνθρωπος εἶναι ὁ ἀληθινός Θεός. Στή γῆ δόξασε τόν Πατέρα, γιατί στόν οὐρανό ἦταν δοξασμένος καί προσκυνημένος ἀπό τούς ἀγγέλους. Ὁ Κύριος ἔκανε γνωστό τόν Πατέρα στούς ἀνθρώπους πού τούς πῆρε [ὁ Πατέρας] μέσα ἀπό τόν κόσμο καί τούς ἐμπιστεύτηκε στόν Υἱό. Αὐτή ἡ κοινωνία τῶν ἀνθρώπων, στή συνέχεια, μέ τό Θεό εἶναι ἡ αἰώνια ζωή.

Ὁ Κύριος, προσευχόμενος γιά τούς Μαθητές Του στόν Πατέρα, ἐπιδεικνύει μιά ἄνευ προηγουμένου στοργή γι’ αὐτούς. Ἦταν σά νά ἔλεγε στόν Πατέρα: Τώρα, πού μέ καλεῖς κοντά Σου, τήρησέ τους ἀσφαλεῖς· προλαβαίνω ἕνα ἐρώτημα: Δέ μποροῦσε ὁ Χριστός νά τούς τηρήσει ἀσφαλεῖς καί τό ζητοῦσε ἀπό τόν Πατέρα; Νά μή θορυβηθοῦν ἀπό τά γεγονότα τοῦ Πάθους, καθώς ἦταν, ἀκόμη, ἀτελέστεροι. Ἄρα, γιά τήν ψυχική ἀνάπαυση καί χαρά τῶν Μαθητῶν Του, παρακάλεσε τόν Πατέρα ὁ Κύριος.

Τί ἄλλο ζητάει γιά τούς Μαθητές ὁ Θεάνθρωπος στήν προσευχή Του; Ὁ Θεός-Πατέρας νά τούς ἁγιάσει μέ τήν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σέ αὐτούς, ὥστε ἡ διδασκαλία τους νά σαγηνεύσει ὅλα τά πλάτη καί μήκη τῆς γῆς, στήν ὁποία θά ἐξακοντισθοῦν νά κηρύξουν. Ἡ ὀρθόδοξη διδασκαλία, ὅταν τηρεῖται, ἁγιάζει τήν ψυχή καί τήν κάνει κάτοπτρο τοῦ Παναγίου Πνεύματος.

Ἡ ἀρχιερατική προσευχή εἶναι ἕνα κείμενο μεστό θεολογικῶν μηνυμάτων καί δέν μᾶς ἐπιτρέπεται νά δοῦμε σέ αὐτό ἠθικά διδάγματα. Τήν ἀρχιερατική προσευχή ὁ Κύριος τήν ἔκανε γιά τούς Μαθητές Του καί γιά ὅλους τούς χριστιανούς. Καί οἱ χριστιανοί θά πρέπει νά πιστεύουν καί νά ἀγαποῦν τό Σωτήρα τους, «γιατί ὅποιος ἀπορρίπτει τόν Υἱό πού ἐνανθρώπησε, ἀπορρίπτει καί τόν Πατέρα» (Α΄ Ἰωάν. 2, 23).

1 Εἰς Ἰωάν. Ὁμ. 80, 1, PG 59, 433.