ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ - ΨΕΥΤΙΚΑ ΩΣΑΝΝΑ - Του Επισκόπου κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΜΟΥΣΤΑΚΑ Μητροπολίτου Αυλώνος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
Ἰωάν. 12, 1-18

ΨΕΥΤΙΚΑ ΩΣΑΝΝΑ
«Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου» (Ἰωάν. 12, 13)

Συγκλονίσθηκε ἀπό τά ὡσαννά τῆς ὑποδοχῆς ἡ πόλη τῶν Ἱεροσολύμων. Ὑποδέχθηκε τόν Ἰησοῦ Χριστό. Τό θαῦμα τῆς ἀναστάσεως τοῦ Λαζάρου, εἶχε προκαλέσει τό θαυμασμό τοῦ Ἰουδαϊκοῦ λαοῦ...

Οἱ χιλιάδες τῶν προσκυνητῶν, πού εἶχαν ἔρθει γιά τή γιορτή τοῦ Πάσχα, ἀφοῦ πληροφορήθηκαν τό γεγονός, βρῆκαν τήν εὐκαιρία νά πᾶνε μέχρι τή Βηθανία, γιά νά δοῦν καί τόν ἀναστημένο Λάζαρο.

Ὅλοι αὐτοί οἱ προσκυνητές ἔμαθαν πώς ὁ Μεσσίας θά πήγαινε στά Ἱεροσόλυμα, γι’ αὐτό τοῦ ἑτοίμασαν μιά πρωτοφανή ὑποδοχή. Μέ κλαδιά φοινίκων στά χέρια, μέ ζητωκραυγές «ὡσαννά», μέ ἔξαλλο ἐνθουσιασμό ὑποδέχθηκαν τόν ἀνεμενόμενο Βασιλιά τοῦ Ἰσραήλ. Καί ἀπό τά στόματά τους ἀκούσθηκε εὐλαβικά τό: «Εὐλογημένος αὐτός πού ἔρχεται σταλμένος ἀπό τόν Κύριο»!

Καί ἡ Βηθανία ἑτοίμαζε τή δική της ὑποδοχή. Ἀπό ἐκεῖ θά περνοῦσε ὁ Κύριος, γιά νά πάει στά Ἱεροσόλυμα. Τό σπίτι τοῦ Λαζάρου ἦταν ἀνάστατο! Τότε, βρῆκε τήν εὐκαιρία ἡ Μαρία, ἡ ἀδερφή τοῦ Λαζάρου, νά ἐκδηλώσει τήν εὐγνωμοσύνη της στό Σωτήρα Χριστό. «Πῆρε μιά φιάλη ἀπό τό πιό ἀκριβό ἄρωμα τῆς νάρδου (ἰνδικό ἀρωματικό φυτό πού ἀπό τή ρίζα του παρασκευαζόταν πολύτιμο μῦρο) κι ἄλειψε τά πόδια τοῦ Ἰησοῦ». «Γέμισε» τό σπίτι ἀπό τήν εὐωδία. Πλημμύρισαν οἱ ψυχές ἀπό αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης.

Ἕνας μόνο δέ συγκινήθηκε· στεκόταν σκυθρωπός καί μετά διαμαρτυρήθηκε. Ἦταν ὁ Ἰούδας. Γιατί διαμαρτυρήθηκε; Γιατί ἔγιναν, δῆθεν, τόσα ἔξοδα γιά τήν ἀγορά τοῦ μύρου. Ἀλήθεια, πόσο φιλάνθρωπος παρουσιάζεται στήν περικοπή ὁ φιλάργυρος καί κλέφτης μαθητής!

Οἱ χειρότερες πράξεις, τά μεγαλύτερα κακουργήματα, κρύβονται, πολλές φορές, μέ τό κάλυμμα τῆς ὑποκρισίας, ὅπως καί τό φονικότερο ὅπλο μπορεῖ νά κρυφτεῖ θαυμάσια μέσα σέ μιά ἀνθοδέσμη. Καί σήμερα πολλοί θέλουν νά ἐμφανίζονται ὡς φιλάνθρωποι. Πόσοι ὑποσχέθηκαν πώς θά μετατρέψουν τή γῆ σέ Παράδεισο καί θά ἐξαλείψουν τή φτώχεια καί τή δυστυχία, ἐνῶ, στήν οὐσία, ἤθελαν καί θέλουν τό συμφέρον τους!

Ἡ ὑποκρισία παρουσιάζει τό λύκο μέ ἔνδυμα προβάτου. Καί ὁ Ἰούδας ὑποκρίθηκε, τότε, τό φιλάνθρωπο γιά χάρη τῶν φτωχῶν, ἐνῶ σέ λίγες μέρες «ἔνοχον θανάτου τόν ἀθάνατον Λόγον πεποίηκεν¹…» μόνο γιά τριάντα ἀργύρια.

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων εἶναι πλούσια σέ συναισθήματα, σέ διδάγματα, σέ εἰκόνες πού ὅλα αὐτά ἐμφανίζουν τίς σκέψεις καί τήν ψυχολογία τοῦ λαοῦ. Βέβαια, αὐτός ὁ ἐνθουσιασμός εὔκολα μεταβάλλεται σέ ἐπιπολαιότητα, μᾶς διδάσκει ἡ περικοπή. Αὐτή εἶναι ἡ ψυχολογία τοῦ ὄχλου. Ἄλλη θλιβερότερη εἰκόνα τῆς περικοπῆς εἶναι ὁ προδότης Ἰούδας.

Ὑπάρχει καί κάτι πολύ χαρούμενο. Τό ξεχείλισμα τῶν αἰσθημάτων τῆς εὐγνωμοσύνης στό σπίτι τοῦ Λαζάρου. «Εὐλογημένος αὐτός πού ἔρχεται σταλμένος ἀπό τόν Κύριο». Καί ἐμεῖς ἄς ὑποδεχθοῦμε τόν Κύριο· ὄχι σάν τούς Ἰουδαίους, ἀλλά μέ ψυχική κατάνυξη, ὅπως ὁ Λάζαρος καί οἱ ἀδερφές του.

1 Δοξαστικόν Ἕκτης ὥρας Ἀκολουθίας Μεγάλων Ὡρῶν Μεγάλης Παρασκευῆς, ΤΡΙΩΔΙΟΝ, ὅ.π., σ. 934.