ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ - ΟΙ ΦΙΛΟΔΟΞΙΕΣ - Του Επισκόπου κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΜΟΥΣΤΑΚΑ Μητροπολίτου Αυλώνος

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
Μάρκ. 10, 32-45

ΟΙ ΦΙΛΟΔΟΞΙΕΣ
«Δός ἡμῖν ἵνα εἷς ἐκ δεξιῶν σου καί εἷς ἐξ εὐωνύμων σου καθίσωμεν ἐν τῇ δόξῃ σου» (Μάρκ. 10, 38)

Ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἀνέβαινε μέ τούς Μαθητές Του στά Ἱεροσόλυμα καί γιά τρίτη φορά προέλεγε τό Πάθος καί τήν Ἀνάστασή Του. Μέ συγκίνηση ἔβλεπε τήν πόλη αὐτή, ἡ ὁποία τοῦ ἔφερνε στή σκέψη τά Πάθη καί τό Σταυρό, τά ὁποῖα σέ λίγες ἡμέρες θά ὑφίστατο...

Μέσα στήν ἐρημιά τοῦ ἀνηφορικοῦ δρόμου ὁ Θεάνθρωπος ἔστρεψε τό πρόσωπό Του καί εἶπε στούς Μαθητές Του τή μελαγχολική αὐτή φράση: «Ἀνεβαίνουμε στά Ἱεροσόλυμα καί ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου θά παραδοθεῖ στούς ἀρχιερεῖς καί στούς γραμματεῖς. Αὐτοί θά τόν καταδικάσουν σέ θάνατο καί θά τόν παραδώσουν στούς ἐθνικούς. Θά τόν περιγελάσουν, θά τόν μαστιγώσουν, θά τόν φτύσουν καί θά τόν θανατώσουν. Ὕστερα ἀπό τρεῖς μέρες ὅμως θά ἀναστηθεῖ».

Αὐτή τή συναισθηματικά φορτισμένη ὥρα μόνο δύο Μαθητές πλησίασαν τόν Κύριο, τά ἀδέρφια Ἰάκωβος καί Ἰωάννης. Μήπως θά ἤθελαν νά Τόν παρηγορήσουν; Μήπως θά ἤθελαν νά Τοῦ προτείνουν κάποιο τρόπο νά ἀποφύγει τό Πάθος; Μήπως θά ἤθελαν νά δηλώσουν πώς θά σταθοῦν στό πλευρό Του καί στό μαρτύριό Του ἀκόμη; Αὐτές τίς σκέψεις, ἴσως, νά ἔκαναν οἱ ὑπόλοιποι Μαθητές τήν ὥρα πού παρακολουθοῦσαν τούς δύο νά συνομιλοῦν μέ τό Διδάσκαλό τους.

Καί, ὅμως! Κάτι ἄλλο τούς ἀπασχολοῦσε. «Διδάσκαλε, θέλουμε νά μᾶς κάνεις μιά χάρη πού θά σοῦ ζητήσουμε. Τί θέλετε; Ὅταν θά ἐγκαταστήσεις τήν ἔνδοξη βασιλεία σου, βάλε μας νά καθίσουμε ὁ ἕνας στά δεξιά σου κι ὁ ἄλλος στά ἀριστερά σου». Ὁ εὐαγγελιστής Ματθαῖος λέει πώς ἔβαλαν καί τή μητέρα τους νά ζητήσει γι’ αὐτούς (Ματθ. 20, 20).

Ἀλήθεια! Πόσο θλιβερή ἐντύπωση θά ἔκαναν ὅλα τά παραπάνω στόν Κύριο! Τρία χρόνια ἔβλεπαν τό Διδάσκαλό τους νά δίνει τήν ψυχή του, κατά τό κοινῶς λεγόμενο, γιά τούς φτωχούς, τούς πάσχοντες, τούς ἀδύνατους. Καί τώρα, ἀκόμη, Τόν βλέπουν νά δίνει τό παράδειγμα τῆς αὐτοθυσίας καί ἐκεῖνοι σκέφτονται τόν ἑαυτό τους!

«Δέν ξέρετε τί ζητᾶτε» εἶπε ὁ Κύριος, «γιατί ἡ δική μου βασιλεία δέν εἶναι κοσμική, ἀλλά πνευματική. Ἄρα οἱ θέσεις σέ αὐτή δέ μοιράζονται, ἀλλά κερδίζονται μέ τήν ἠθική-πνευματική ἀξία τοῦ καθένα. Ἐσεῖς, ἄν θέλετε νά εἴσαστε πρῶτοι ἀνάμεσα στούς ἄλλους, νά γίνετε μέ τήν ἀγάπη σας δοῦλοι καί ὑπηρέτες τους, γιατί ὅσο θά ταπεινώσετε τόν ἑαυτό σας, τόσο θά ἀνεβαίνετε στίς συνειδήσεις τῶν ἄλλων. Δώστε καί τή ζωή σας ἀκόμη γιά τούς ἄλλους· δεῖτε τό παράδειγμά μου. Δέν ἦρθα νά μέ ὑπηρετήσουν, ἀλλά νά ὑπηρετήσω καί νά προσφέρω τή ζωή μου λύτρο γιά ὅλους».

Διαφορετικός θά ἦταν ὁ κόσμος, ἄν ἀκολουθοῦσε τό παράδειγμα τοῦ Κυρίου. Ἄς γίνει ὁ καθένας «μεγάλος καί πρῶτος» στήν ψυχική ἀνωτερότητα. Μεγάλος εἶναι ἐκεῖνος πού μπορεῖ νά θυσιάσει τό δικό του συμφέρον γιά χάρη τοῦ συμφέροντος τῶν πολλῶν. Μεγάλος εἶναι ἐκεῖνος πού ἀκολουθεῖ τόν Κύριο!