Ισλαμοφοβία - Ισλαμοφιλία και Χριστιανοταλιμπάν

Στο ρου της ιστορίας διαπιστώνουμε ότι ούτε προσωπική ζωή χωρίς κινδύνους υπήρχε, ούτε γενικότερα κοινωνίες χωρίς κινδύνους υπήρχε και δεν θα υπάρξει. Η εμπειρία μας δείχνει ότι είτε ατομικά, είτε συλλογικά ο φόβος σε παραλύει. Επομένως προσπαθείς να κατανοήσεις τον κίνδυνο και αναλαμβάνεις να τον ξεπεράσεις.

Ένας από τους λόγους που αναπτύχθηκε η σκέψη ήταν η αναπότρεπτη εμφάνιση και η αντιμετώπιση των κινδύνων. Οι κίνδυνοι ενισχύουν την ανάπτυξη της σκέψης - και της περιέργειας, της παρατήρησης, της φαντασίας.

Οι αρχαίοι Έλληνες αγνόησαν τον Χριστιανισμό ως απειλή και έχασαν την ελευθερία τους. Η θρησκεία των Ελλήνων ήταν η αισθητική προσέγγιση των φυσικών φαινομένων. Η πλειονότητα  από τους Έλληνες εδώ και 1600 χρόνια βρίσκονται σε αλεξιθυμία.

Ανάμεσα στις Θρησκείες των ιερών βιβλίων, ο Χριστιανισμός διακρίνεται από την τεκμηριωμένη καταδίκη του χρήματος και τη συστηματική αξιοποίηση της φτώχειας. Αυτή η στάση διαφέρει από την εβραϊκή πνευματικότητα της περιόδου γέννησης του Χριστιανισμού, που ούτε το Ισλάμ θα τη μιμηθεί. Στην εβραϊκή βίβλο πράγματι όπως και στο κοράνι, ο πλούτος θεωρείται γενικά σημάδι θείας ευλογίας, σύμφωνα με την εικόνα του Αβραάμ πλούσιου σε κοπάδια, χρυσό και χρήματα.

Ενώ οι χριστιανοί θεολόγοι εμπνευσμένοι από την αριστοτελική παράδοση, καταγγέλλουν τη στειρότητα του χρήματος, ο ιουδαϊσμός τείνει αντίθετα να αξιοποιήσει τη γονιμότητά του. Ο πλούτος καλός αυτός καθ’ αυτόν καθιστά εφικτή την προσφορά στο Ναό, επιτρέπει σε όποιον τον κατέχει να εκπληρώσει τα καθήκοντά του απέναντι στους φτωχούς και αφήνει χρόνο για μελέτη του Νόμου. Το να πεθαίνει κανείς πλούσιος είναι ευλογία. Για τους χριστιανούς επιβάλλεται να είναι φτωχός για τους εβραίους πλούσιος.

Το Ισλάμ δεν καταδικάζει τον πλούτο, αρκεί η περιουσία να μην διογκώνει την αλαζονεία των πλουσίων και τους απομακρύνει από το Θεό. Όσο περισσότερα σοβαρά αμαρτήματα έχει διαπράξει κάποιος τόσο πιο φανατικός και αμείλικτος γίνεται προς τους άλλους. Δεν γεννήθηκες να μιμηθείς, γεννήθηκες για να προσθέσεις κάτι στον κόσμο.

«Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;», σε ρωτάει κάποιος. Εκείνο που ξέρω να πω τι σημαίνει «είμαι»: υπάρχεις ζεις ως υποτελής, ως υποταγμένος. Εγώ ειμί ο ων. O άνθρωπος είναι φτιαγμένος από πνεύμα και από ύλη τι να τα κάνεις τα λεφτά αν το πνεύμα κοιμάται;

Οι άνθρωποι γενικά κρίνουν από τα φαινόμενα παρά από την πραγματικότητα, γιατί η όραση ανήκει σε όλους, η αντίληψη όμως σε λίγους.

Ποτέ μου δεν λαχτάρησα να αρέσω στους πολλούς. Αυτά που τους αρέσουν δεν τα γνωρίζω και από αυτά που γνωρίζω απέχουν πολύ από το να τα καταλάβουν.

Δεν με ενδιαφέρει αν συμφωνείς η διαφωνείς με όσα διάβασες. Αν είσαι περαστικός προσπέρασε. Αν είσαι απάτη θα σε ξεσκεπάσω. Αν είσαι πραγματικός αναζητητής ψάξε.

Φ. ΣΑΜΑΝΟ

Υ.Γ.: Ήταν Γενάρης μήνας πριν αρκετά χρόνια και σε μια συνάντηση με ένα επίσκοπο είπα τα εξής: «Θεός, θρησκεία και παπαδαριό πρέπει να καταργηθούν μπας και ανασάνει ο κόσμος». «Και εσύ δικός μας είσαι.» Μου απάντησε γαλήνια ο αρχιερέας. Χρειάστηκε 33 χρόνια να καταλάβω τι ακριβώς εννοούσε.