Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς - Στέλνει ο Γιώργος Βαΐου

Κάπου εδώ ξεκινά και η ιστορία μας, που διαδραματίζεται μέσα στην καρδιά της ερήμου με πρωταγωνιστή το Στρατηγό Μοντγκόμερυ.

Ένα πρωινό, ο Στρατηγός θέλοντας να δει με τα μάτια του τις γραμμές του εχθρού, επιχειρεί ένα παράτολμο σχέδιο, επανδρώνοντας ένα τεθωρακισμένο και θέτοντας τον εαυτό του επικεφαλής, ξεκινά να διασχίσει την έρημο για να βρεθεί πίσω από τις γραμμές του εχθρού.

Ο Στρατηγός γνωρίζει πολύ καλά τη δυσκολία της απόφασης, στα μισά της διαδρομής αρχίζουν τα σημαντικά προβλήματα. Κάποιοι τον αμφισβητούν, ένας δυο λιποτακτούν, ο Στρατηγός όμως συνεχίζει το δρόμο του. Ξαφνικά το άρμα πέφτει σε δυνατή αμμοθύελλα και ακινητοποιείται.

Ο Στρατηγός με τους εναπομείναντες στρατιώτες προσπαθούν να βρουν μια λύση, όταν ξαφνικά μέσα στην αμμοθύελλα εμφανίζεται ένα μαύρο νεαρό άλογο. Πλησιάζοντας το άλογο ρωτά το Στρατηγό αν χρειάζεται βοήθεια, όλοι μένουν δίχως μιλιά, ενώ ο Στρατηγός το ρωτά αν γνωρίζει από άρματα.

Τότε γίνεται το απίστευτο, το άλογο πέφτει κάτω από το άρμα με τα κλειδιά βιδώνει, ξεβιδώνει, φυσά τα σωληνάκια και σε λίγη ώρα βάζει σε λειτουργιά το τεθωρακισμένο, τους χαιρέτα και χάνεται στην αμμοθύελλα.

Τώρα πλέον κανείς δεν αμφισβητεί το Στρατηγό. Η πορεία συνεχίζεται, η αμμοθύελλα έχει περάσει και η ομάδα φτάνει σε μια όαση όπου τους υποδέχονται οι Βεδουίνοι προσφέροντάς τους νερό και φαγητό. Ο Μοντγκόμερυ διήγατε την ιστορία στους ντόπιους κατοίκους της ερήμου κινδυνεύοντας να τον πάρουν για τρελό.

Τώρα οι Βεδουίνοι ξεσπώντας σε τρανταχτά γέλια ρωτούν αν το άλογο ήταν μαύρο νεαρό ή άσπρο γέρικο, κάτι που δεν είχε αναφερθεί στην εξιστόρηση των γεγονότων. Ο Μοντγκόμερυ σαστισμένος απαντά μαύρο, η ανταπάντηση ήρθε αμέσως και ήταν η εξής:

«Είσαι πολύ τυχερός άνθρωπος Στρατηγέ γιατί το άσπρο άλογο είναι μεγάλος παπατζής που το παίζει μηχανικός, θα ήσουν ακόμα εκεί…»

Η έκβαση του πολέμου θέλω να πιστεύω ότι είναι γνωστή σε όλους.