Επικαιρότητα: Ένα κινούμενο σχέδιο για λυπημένα παιδιά / Γράφει ο Θωμάς Φορτούνης

Δικαίως κατά την άποψή μου, το τελευταίο χρονικό διάστημα όλοι δώσαμε έμφαση σε πράγματα, που σε ορισμένους είχαν λείψει πολύ(κυρίως λόγω του μόνου «υλικού» κινεζικής προελεύσεως, που άντεξε παραπάνω από δύο χρόνια χωρίς να αυτοκαταστραφεί, του κορονοϊού), ενώ για άλλους ήταν καθοριστικά, ακόμη και για το μέλλον τους. Εξεταστικές, Πανελλήνιες, μηχανογραφικά, selfies (πάνω από το μέτωπο) για εμάς τους μικρότερους… Αγωνία, χαρτζιλίκι στα παιδιά να πάνε Μύκονοοοο μετά τις Πανελλαδικές, επιστρεπτέα προκαταβολή, Pfizer, Ερντογάν και selfies (κάτω από το σαγόνι) για τους πρεσβύτερους… Που χρόνος για γράψιμο ή διάβασμα..;;; Μην ανησυχείτε..!!! Εδώ είμαι εγώ για να αρπάξουμε τη μονταζιέρα μου και να κάνουμε ένα περιεκτικό flashback της επικαιρότητας των τελευταίων ημερών…

Put your seatbelts on, λοιπόν και πάμε..!!!

Γράφει ο Θωμάς Φορτούνης

Για τους μυημένους στο χώρο των κινουμένων σχεδίων ή για τους γονείς με μικρά παιδιά, η τριλογία ταινιών με τίτλο «Πώς να εκπαιδεύσετε το δράκο σας», θα είναι λίγο ή πολύ γνωστή.

Κάνοντας αντιγραφή τον τίτλο της συγκεκριμένης σειράς ταινιών, θα μπορούσε πολύ άνετα αυτός να επικολληθεί σαν υπέρτιτλος στις καταστάσεις και τα γεγονότα που επικρατούν στην επικαιρότητα του τελευταίου διμήνου.

Όσο ανέμελες και ευχάριστες και αν είναι οι ταινίες που απαρτίζουν το συγκεκριμένο τρίπτυχο, άλλο τόσο προβληματικό και στενάχωρο ήταν το σύνολο των ειδήσεων που κυριάρχησαν στην επικαιρότητα του τελευταίου διαστήματος…

Και αν απορείτε για ποιο λόγο επέλεξα να ταυτίσω τον συγκεκριμένο τίτλο με την ειδησεογραφία των τελευταίων εβδομάδων, η απάντηση είναι απλή…

Δεν ξέρω εάν ελόγου σας το έχετε αντιληφθεί, εντούτοις, αν εξαιρεθούν οι λέξεις που είναι σχετικές με την πανδημία που ζούμε, εκείνες που κυριαρχούν σε δεύτερο πλάνο, είναι οι δύο που περιλαμβάνονται στον τίτλο του συγκεκριμένου καρτούν

Εκπαίδευση… Δράκος…

Μαύρο λογοπαίγνιο, αλλά δυστυχώς η πραγματικότητα αμέσως μετά τη λήξη της καραντίνας αποδείχθηκε ακόμη πιο προβληματική απ’ όσο προμήνυαν οι απαισιόδοξοι των πληκτρολογίων που (σιχαίνομαι που το παραδέχομαι) έπεσαν σε μεγάλο βαθμό μέσα…

Πάμε στα εύκολα…  Νέες Εκπαιδευτικές Μεταρρυθμίσεις

Εύκολα… Τρόπος του λέγειν…

Απλώς μας δόθηκε ξανά η ευκαιρία σε παλαιότερο άρθρο να καταπιαστούμε με τα της Παιδείας, που η βαριόμοιρη δε λέει να ησυχάσει με όλους αυτούς που κατά καιρούς την κακομεταχειρίζονται…

Και αν μέχρι τώρα η επίδραση της αγαρμποσύνης των «υπευθύνων» επηρέαζε εμμέσως τους φουκαράδες τους μαθητές, αυτή τη φορά το χτύπημα ήταν άμεσο…

Και εξηγούμαι…

«Αν μη πηλόν τύψης, κέραμος ου γίνεται», έλεγε ο Πυθαγόρειος Αρχύτας ο Ταραντίνος, εννοώντας πως αν δε χτυπήσεις τον πηλό τότε δε μπορείς να σχηματίσεις το κεραμίδι…

Αλλά εδώ δε μιλάμε για χτύπημα…

Κανονικό knock out ήταν το άπερκατ της κας Κεραμέως στους τελειόφοιτους της δευτεροβάθμιας!!!

Και αν η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, δε με βρίσκει(όπως σας ξαναέγραψα) εντελώς αρνητικό, ο συνδυασμός της με την εξίσωση των πτυχίων ΙΕΚ με τα αντίστοιχα των ΑΕΙ, αλλά και η προχειρότητα του νομοσχεδίου που άφησε εκτός ακόμη και μαθητές με πολύ υψηλή βαθμολογία αποτελούν πολύ μεγάλο λεκέ στο φιλόδοξο σχέδιο της υπουργού!

Από εδώ και στο εξής οφείλουν όλοι οι αρμόδιοι να επανορθώσουν και να διορθώσουν άμεσα τα λάθη τους, αντιλαμβανόμενοι πως οι πολιτικές εμμονές κανενός δεν είναι πάνω από τη μόρφωση των παιδιών που κόπιασαν και εξετάστηκαν κάτω από αντίξοες συνθήκες.

Αυτά όσο πιο επιγραμματικά γίνεται όσον αφορά το ζήτημα που ανέβασε (και) το πολιτικό θερμόμετρο στα ύψη αυτές τις μέρες…

Και τώρα τα ζόρικα…

Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός

Στο πιο πρόσφατο άρθρο μου, ορμώμενος από το περιστατικό με τη νεαρή κοπέλα που κυνηγήθηκε από έναν άγνωστο, που κυκλοφορούσε με τα «απαυτά» του φάτσα φόρα στο κέντρο της Αθήνας, είχα αναφέρει πως οι συνέπειες του πολύμηνου εγκλεισμού θα πυροδοτήσουν σειρά γεγονότων που δεν έχουμε συνηθίσει σε μεγάλο βαθμό στην κοινωνία μας…

Δολοφονίες δημοσιογράφων, Καρολάιν, Φιλιππίδης, Λιγνάδης, Γαρουφαλιά, #MeToo και πολλά ακόμη συνθέτουν το σκηνικό μιας κοινωνίας που κάθε άλλο παρά πατάει καλά στα πόδια της…

Και επειδή δεν είναι ωραίο ο πρώτος τυχόντας, όπως ο γράφων, να σχολιάζει ελαφρά τη καρδία περιστατικά που σημάδεψαν και πλήγωσαν ανεπανόρθωτα κάποιους ανθρώπους, θα σταθώ απλώς σε μία διαφορετική πτυχή που λίγο έχει φωτιστεί.

Αρχίζοντας το άρθρο μου χρησιμοποίησα τη λέξη «δράκος».

Οι δράκοι είναι μυθικά πλάσματα, τα οποία ανέκαθεν προκαλούσαν μια γοητεία, λόγω κυρίως της εμφάνισής τους, των ικανοτήτων τους αλλά και του γεγονότος πως δεν υπήρχαν και κατέληγαν στα μάτια μας ένα ψέμα στα πλαίσια του παραμυθιού.

Κάντε τώρα τον παραλληλισμό των θυτών με τα χαρακτηριστικά των δράκων που σας σημείωσα…

Βλέπετε…

Ακόμη και να σε παρασύρει κανείς στην αρχή επειδή «πετάει», επειδή είναι τυλιγμένος με «χρυσόσκονη» ή επειδή έχει σπουδαίες «ικανότητες», μην ξεχάσετε ποτέ να εξετάσετε αυτό που είναι πραγματικά σημαντικό…

Αν υπάρχει στην πραγματικότητα… Ή αν είναι απλώς ένα καλά αφηγημένο και δομημένο «παραμύθι»…

Αυτό είναι που έχει σημασία…

Γιατί όπως και αν λέγεται στην τελική το παραμύθι, είτε είναι πασίγνωστο, είτε απλώς συμπαθητικό σημασία είναι αν είναι αληθινό…

Αλλιώς καταρρέει και αναδεικνύει τη μίζερη αλήθεια του…

Τους συγκεκριμένους «ανθρώπους» εγώ δεν πρόκειται να τους κρίνω. Δεν είναι η δουλειά μου άλλωστε. Το θέμα είναι πως ακόμη και αν τους πίστεψες/ τους στήριξες/ τους θαύμασες, όταν έρθει η ώρα της αλήθειας να μην επιμείνεις στην αρχική λανθασμένη σου εντύπωση…

Μόνο έτσι θα μειώσουμε τους «πιλότους» και τους «διευθυντές θεάτρων» γύρω μας…

ΥΓ: Είναι δικαίωμα του καθενός να υποστηρίζει τη γνώμη του… Ωστόσο οφείλουμε όλοι να σταθούμε απέναντι στα παραπάνω περιστατικά συνολικά και απόλυτα!!! Αν αντιμετωπίσουμε τα παραπάνω περιστατικά μόνο ως ενέργειες απέναντι σε ένα φύλο (εν προκειμένω στο γυναικείο), θα χάσουμε την ουσία… Το νόημα δεν είναι να χτίσουμε μια νέα κοινωνία στα πρότυπα της παλιάς που καταρρέει. Σημασία έχει να αναθρέψουμε ανθρώπους που να σέβονται τους συνανθρώπους τους… Μόνο έτσι δε θα υπάρξει ξανά Καρολάιν, Γαρυφαλλιά, Ελένη ή Μυρτώ…

ΥΓ 2:Είναι δικαίωμα του καθενός να υποστηρίζει τη γνώμη του… Εγώ για τον εμβολιασμό δε θα προτρέψω ή θα αποτρέψω κανέναν, άσχετα αν ταυτίζεται ή όχι με τη δική μου γνώμη… Το bullying και η ψευδοεπιστήμη, όμως, έχουν και ένα όριο…

ΥΓ 3: Δεν μπορώ να μην κλείσω αισιόδοξα… Και θα κλείσω με την εισαγωγή του άρθρου. Αντισυμβατικοί έφηβοι με γκρεμισμένα όνειρα… Σαν να λέμε Smells Like Teen Spirit και Nirvana… Απόλαυση…

To άρθρο δημοσιεύθηκε και στο www.blick.gr

Μουσική Πρόταση:
https://www.youtube.com/watch?v=hTWKbfoikeg

Image Credits:
https://www.newsweek.com/
https://venturebeat.com/
https://www.skai.gr/
https://www.newamerica.org/