Δεν είναι τι πιστεύεις αλλά το πώς και γιατί το πιστεύεις

Οι άνθρωποι επιδιώκουν προγνώσεις κατά το δυνατόν ακριβείς, επειδή θέλουν να ξέρουν πώς οφείλουν να συμπεριφερθούν ή τι τους περιμένει. Από την άποψη αυτή οι προγνώσεις συνιστούν προκαταβολικές πράξεις και η πρακτική πρόθεση γίνεται τόσο έντονη ώστε υπερπηδούνται αστόχαστα τα μάλλον στενά όρια της προβλεπτικότητας ιστορικών γεγονότων.

Μια περιγραφή της σημερινής κατάστασης η οποία θα ήθελε να προσανατολιστεί προς το μέλλον και να υποκαταστήσει την αχάριστη της πρόβλεψης συμβάντων οφείλει να εξάρει εκείνες τις απόψεις των καίριων ιστορικών παραγόντων στις οποίες αποδίδει δυναμική ικανή να διαμορφώσει γεγονότα. Ένα πικρό αλλά ζωτικό συμπέρασμα ότι οι σημερινοί πλούσιοι στην Ελλάδα είναι απόγονοι μαυραγοριτών και ως εκ τούτου δεν υπάρχει περίπτωση να συμπεριφερθούν διαφορετικά από τους προγόνους τους.

Κατάργηση της δωρεάν υγείας με ό,τι αυτό συνεπάγεται. O θάνατος παραμονεύει. Πρόκειται για θανάτους κυρίως ευπαθών και κοινωνικώς αναξιοπαθούντων συμπολιτών. Και όχι απλά ανεμβολίαστων, όπως αρέσκονται ορισμένοι να αναπαράγουν αποπροσανατολιστικά και καιροσκοπικά. Εκτός των μαυραγοριτών της υγείας υπάρχουν και οι πνευματικά υπανάπτυκτοι, άνθρωποι μετέωροι αισθητικά και ηθικά, ύποπτοι πολιτικά, βλέπουν γύρω τους συνωμοσίες και γιγάντιες μηχανορραφίες αριστερών και εθνομηδενιστών. Οι οποίοι ενεργούν μυστικά. Εκτός του πωλητή επιστολών του Ιησού και φαρμακοτρίφτη Βελόπουλου τους υπόλοιπους βουλευτές τους θεωρούν προδότες. Το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη φιλανθρωπίας αλλά ανθρωπισμού.

ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ: «Με τον όρο ανθρωπισμό εννοούμε τη στάση ζωής που βασίζεται στην επιστημονική μέθοδο για να κατανοήσει τη λειτουργία του σύμπαντος, απορρίπτει την ιδέα του υπερφυσικού και της μετά θάνατον ζωής και υπερασπίζεται την ικανότητα του ανθρώπου να λαμβάνει ηθικές αποφάσεις που βασίζονται στη λογική, την ενσυναίσθηση, στο ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο και στη φιλοδοξία του προς το γενικότερο καλό της ανθρωπότητας. Η έννοια του ανθρωπισμού μπορεί ακόμα να οριστεί ως φιλοσοφική στάση η οποία θεωρεί τον άνθρωπο κέντρο του κόσμου και κεντρική αξία της, μια αντίληψη που πρεσβεύει ότι ο άνθρωπος πρέπει να είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της κοινωνίας και του πολιτισμού και κριτήριο της προόδου σε κάθε τομέα οφείλει να είναι η ελευθερία του και η ποιότητα της ζωής του και οι τρόποι συμπεριφοράς που (πρέπει να) επιδεικνύει ο άνθρωπος στον συνάνθρωπό του». [πηγή: Wikipedia]

Φ. ΣΑΜΑΝΟ

Υ.Σ : Δεν είμαι δογματικός του ανθρωπισμού. Όπως δεν δέχομαι τον μαυραγορίτη και τον ναρκέμπορο για φιλάνθρωπο επειδή δίνει στην εκκλησία χρήματα.