Σήμερα το πρωί έμαθα μια πολύ δυσάρεστη είδηση, έφυγε από την ζωή μια γυναίκα που μου σημάδεψε την ζωή, με βοήθησε σε πολύ δύσκολες καταστάσεις και μου έμαθε να βλέπω τα πράγματα με άλλο μάτι...
Μιλάω για την καθηγήτρια Αγγλικών Ελένη Δόλγυρα-Μπαντέκα. Μια γυναίκα, μια κυρία με το Κ κεφαλαίο, εγώ προσωπικά είχα μια ιδιαίτερη σχέση μαζί της δεν ήταν απλά για μένα μια καθηγήτρια, ήταν κάτι σαν ψυχολόγος, σαν μαμά, σαν θεία. Κάτι περίεργο, κάτι από όλα. Δεν σας κρύβω ότι από την είδηση του θανάτου της δεν έχω σταματήσει να κλαίω, και ακόμα δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω. Είμαι πολύ ‘μικρή’ εγώ για να μιλήσω για μια τέτοια κυρία, από τις λίγες καθηγήτριες που αξίζουν και που τα παιδιά δεν τα έβλεπε πότε σαν λεφτά (όπως πολλοί) αλλά σαν να ήταν τα ΙΔΙΑ της τα παιδιά. Η Miss Helen μου έφυγε, έφυγε από την ζωή μόνο, όχι από τις καρδιές των ανθρώπων που την αγαπούσαμε και ακόμα την αγαπάμε. Σας μιλάει μια μαθήτρια της που ήταν πολύ τυχερή που την γνώρισε, και ακόμα πιο τυχερή που δέθηκε μαζί της. Την αγάπησα, την αγαπώ και πάντα θα είναι μέσα στην καρδιά μου. Η Miss Helen μας έφυγε, κάλο σας ταξίδι από όλους εμάς που είχαμε την τιμή να μας κάνει μάθημα ένας τέτοιος άνθρωπος. Ευχαριστώ για όσα μου έμαθες. Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια της. μια μαθήτριά της
|