ΠΟΤΑΜΙ: «Δεν θα το αφήσουμε το θέμα της αναρρίχησης στα Μετέωρα. Σεβόμαστε το χώρο και δεν ήρθαμε να κάνουμε ξαφνικά τα Μετέωρα Μύκονο» - Στιγμιότυπα και δηλώσεις από την σημερινή ακτιβιστική δράση στα Μετέωρα

Πραγματοποιήθηκε σήμερα η ακτιβιστική δράση (αναρρίχηση) από τα στελέχη του ΠΟΤΑΜΙΟΥ, Στέφανο Ψημένο και Ζαχαρούλα Γιαβρούτα-Λούδα σε βράχο την περιοχή της Δούπιανης στα Μετέωρα, στη θέση "κόψη του Παντοκράτορα", ως ένδειξη αντίθεσης στην αρνητική απόφαση του ΚΑΣ και...

...του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού για τη διεξαγωγή του Διεθνούς Φεστιβάλ Αναρρίχησης Petzl Rocktrip Festival στο χώρο των Μετεώρων το ερχόμενο φθινόπωρο.

Στη συνέντευξη τύπου που παραχωρήθηκε πριν και μετά την αναρρίχηση της Ζαχαρούλας Λούδα, ειπώθηκαν τα παρακάτω:

Στέφανος Ψημμένος: Το ΠΟΤΑΜΙ είναι στα Μετέωρα για να δηλώσει την υποστήριξή του στη διεξαγωγή του Διεθνούς Φεστιβάλ Αναρρίχησης το οποίο είχε σχεδιαστεί να γίνει εδώ τέλος Σεπτεμβρίου – αρχές Οκτώβρη. Με μια αρνητική γνωμοδότηση του ΚΑΣ, όμως, και μια υπουργική απόφαση που βγήκε χθες το φεστιβάλ αυτό ματαιώθηκε. Θα γίνει, βέβαια, μόνο που δεν θα γίνει εδώ, θα γίνει κάπου αλλού.

Εμείς πιστεύουμε ότι η αναρρίχηση μπορεί να συνυπάρξει με τα μοναστήρια τα Μετέωρα. Τα Μετέωρα είναι ένα μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς και ως τέτοιο ανήκει σε όλους. Ανήκει και στους μοναχούς που είναι εδώ και 600 χρόνια, ανήκει, όμως και στους αναρριχητές, που έρχονται εδώ και 50 περίπου χρόνια και σκαρφαλώνουν στα βράχια, χωρίς ο ένας να ενοχλεί τον άλλο. Συνεπώς πιστεύουμε ότι μπορούν οι δύο πλευρές να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να βρουν τον τρόπο να συνυπάρχουν ειρηνικά.

Οι απόλυτες απαγορεύσεις, οι απορρίψεις, οι αντιπαραθέσεις χωρίς επιχειρήματα οδηγούν σε αδιέξοδο και πιστεύουμε ότι τελικά κάνουν κακό στον τόπο. Η αναρρίχηση μπορεί να βοηθήσει την τοπική οικονομία, μπορεί να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, μπορεί να βάλει τα Μετέωρα στο προσκήνιο και να τα καταστήσει έναν από τους δημοφιλέστερους αναρριχητικούς προορισμούς στον κόσμο, διότι υπάρχουν πάρα πολλές διαδρομές εδώ –πάνω από 700, μπορούν να ανοιχθούν, ενδεχομένως, και άλλες-, υπάρχει ένα τοπίο μοναδικής ομορφιάς, υπάρχει μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και υπάρχει και μια πολύ καλή υποδομή για να υποστηρίξει τον κόσμο που μπορεί να έρθει εδώ πέρα (ενοικιαζόμενα δωμάτια, ξενοδοχεία, εστιατόρια, καταστήματα κάθε είδους).

Αυτό που θα δείτε είναι αυτό που θέλουν να κάνουν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι από κάθε γωνιά του πλανήτη, αρκεί να τους το επιτρέψουμε.

Η Ζαχαρούλα Γιαβρούτα-Λούδα η οποία είναι στέλεχος του ΠΟΤΑΜΙΟΥ και η οποία μέχρι τώρα δεν είχε αναρριχητική δραστηριότητα, θα σας δείξει πολύ απλά πώς κάποιος ο οποίος απλά αγαπάει τη φύση, αγαπάει αυτό το τοπίο μπορεί να έρθει εδώ και να απολαύσει κάτι πάρα πολύ ιδιαίτερο.

Ακολούθησε η συμβολική αναρρίχηση της Ζαχαρούλας Γιαβρούτα-Λούδα.

Στέφανος Ψημμένος: Τα βράχια ανήκουν σε όλους. Έρχονται αναρριχητές εδώ και πολλές δεκαετίες, πρέπει να επιτρέψουμε να συνεχίσουν να έρχονται να δημιουργήσουμε, μάλιστα, ακόμα καλύτερες συνθήκες, πρέπει να ενθαρρύνουμε την αναρριχητική δραστηριότητα και πιστεύομε ότι πρέπει να θεσπιστεί ένα σαφές πλαίσιο χρήσης του χώρου αυτού για αναρρίχηση, ώστε και οι αναρριχητές να ξέρουν πού μπορούν να σκαρφαλώσουν και πού δεν μπορούν, τους περιορισμούς ώστε να τους σέβονται και να υπάρχει μια αρμονική συνύπαρξη αναρριχητών και μοναστηριών στα Μετέωρα.

Ένα φεστιβάλ αναρρίχησης δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά μια γιορτή που στρέφει τα φώτα της δημοσιότητας σε ένα μέρος, το κάνει παγκοσμίως γνωστό και η ωφέλεια που θα είχαν τα Μετέωρα από τη διεξαγωγή αυτού του Φεστιβάλ εδώ δεν είναι απλώς τα 500-800-1000 άτομα που θα έρχονταν τη συγκεκριμένη εβδομάδα για το φεστιβάλ, αλλά η τεράστια δημοσιότητα που θα αποκτούσαν τα Μετέωρα στο διεθνή τύπο, όχι μόνο τον ειδικό, και θα έκαναν τον τόπο γνωστό όχι μόνο ως ένα μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά και ως ένα τόπο που μπορεί να έρθει κανείς και να απολαύσει δραστηριότητες στη φύση και να έρχονται εδώ ταξιδιώτες, επισκέπτες από κάθε γωνιά του πλανήτη για να πεζοπορήσουν, να επισκεφθούν τα μοναστήρια, βεβαίως, για να αναρριχηθούν, να κάνουν μια βόλτα με το ποδήλατό τους στον ασφαλτόδρομο και να γνωρίσουν σε βάθος αυτόν το μοναδικό τόπο.

Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι η ματαίωση του αναρριχητικού φεστιβάλ, δεν ματαιώνει απλώς ένα φεστιβάλ, αλλά ουσιαστικά αφαιρεί από τον τόπο τις δυνατότητες που έχει να γίνει ευρέως γνωστός και ελκυστικός σε ένα πολύ μεγάλο κοινό.

Ζαχαρούλα Γιαβρούτα-Λούδα: Το ΠΟΤΑΜΙ δεν είχε ποτέ την πρόθεση να συγκρουστεί, ούτε να έρθει σε αντιπαλότητα με κανέναν. Θέλουμε όλοι μαζί να βρούμε λύσεις στα μεγάλα προβλήματα της χώρας. Δεν έχουμε έρθει εδώ με αρνητική διάθεση, αλλά με θετική. Αυτό που είπαμε από την πρώτη στιγμή είναι τώρα είναι η ώρα που πρέπει να καθίσουμε όλοι μαζί οι άμεσα ενδιαφερόμενοι και όλοι μαζί να συζητήσουμε και να γεφυρώσουμε τις όποιες διαφορές μας, όχι «να γκρεμίσουμε τα Μετέωρα», ούτε «να ρίξουμε τα Μετέωρα και να περάσει οτιδήποτε άλλο από πάνω».

Σεβόμαστε απόλυτα το χώρο στον οποίο βρισκόμαστε. Τα Μετέωρα είναι ένα ιερός και αρχαιολογικός χώρος και εννοείται ότι το σεβόμαστε αυτό, μπορούμε να συνυπάρξουμε όμως όλοι. Δε βρίσκω το λόγο γιατί πρέπει να τα βλέπουμε όλα είτε άσπρα, είτε μαύρα. Δεν βλέπω το λόγο γιατί δεν μπορούμε να καθίσουμε να συζητήσουμε όλοι μαζί.

Μπορεί να μην είναι το μοναδικό θέμα της περιοχής, αλλά αυτή τη στιγμή είναι ένα από τα θέματα και πρέπει να καθίσουμε να το συζητήσουμε και να το λύσουμε τώρα. Εγώ αυτό μπορώ να κάνω αυτή τη στιγμή. Δεν είμαι αναρριχήτρια, δεν έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου αναρρίχηση γιατί έχω υψοφοβία, αλλά είναι όντως είναι πολύ ωραίο άθλημα μακάρι και άλλος κόσμος να το κάνει. Μπορούν να το κάνουν και τα παιδιά μου, οπωσδήποτε μπορεί να το κάνει.

Ποιον ενόχλησα εγώ τώρα; Πρέπει να καταλάβουμε και την κουλτούρα των αναρριχητών. Ξαφνικά τους ισοπεδώσαμε, έγιναν οι «κακοί». Οι άνθρωποι βοηθούν σε διασώσεις, είναι άνθρωποι που αγαπούν το περιβάλλον. Τουλάχιστον αυτό έχω εγώ στο μυαλό μου και γνωρίζω.

Στέφανος Ψημμένος: Να θυμίσουμε ότι πριν λίγο καιρό κάποιοι αναρριχητές βοήθησαν μοναχούς να ανέβουν σε μια σκήτη και να τελέσουν λειτουργία σε έναν τόπο όπου είχε να γίνει λειτουργία δεκαετίες. Πράγματι μπορούν να συνυπάρξουν, να συνεργαστούν.

Τα δεδομένα που έχουμε σε σχέση με τον αναρριχητικό τουρισμό λένε ότι οι άνθρωποι αυτοί έρχονται στον τόπο που θέλουν να σκαρφαλώσουν και μένουν τουλάχιστον 5 ημέρες, τρώνε σε τοπικά καταστήματα, αγοράζουν από τα τοπικά καταστήματα, στηρίζουν την τοπική οικονομία και δεν είναι αθλητές ακριβώς, αλλά ταξιδιώτες του φυσιολατρικού τουρισμού.

Οι αναρριχητές ακραιφνούς τύπου πηγαίνουν σε αναρριχητικούς τοίχους, σε ειδικές πίστες. Αυτοί που θα έρθουν στα Μετέωρα είναι φυσιολάτρες, τους αρέσει αυτός ο τόπος ως τοπίο -γι’ αυτό και θα πρέπει να υπάρξει ένα αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο για να προστατεύσει αυτή την ομορφιά- και ταυτόχρονα είναι άνθρωποι οι οποίοι δεν θα έρθουν από την άλλη άκρη του κόσμου για να μείνουν μόνο μια μέρα, δεν είναι περαστικοί, άρα ενισχύουν σημαντικά την τοπική οικονομία.

Ζαχαρούλα Γιαβρούτα-Λούδα: Στην παρούσα φάση που βρισκόμαστε δεν έχουμε την πολυτέλεια να τους αρνηθούμε. Εμείς δεν είπαμε ποτέ «να κάνουμε τα Μετέωρα Μύκονο» ξαφνικά, αν είναι δυνατόν. Βρισκόμαστε σε ένα ιερό και αρχαιολογικό χώρο. Πρέπει όμως να θεσπιστούν κάποιοι κανόνες που να ακολουθούνται και αυτό πρέπει να το κάνουμε τώρα. Είμαστε στο 2014 και ακόμα δεν έχουμε λύσει βασικά θέματα, οπότε φυσικά και θα ασχοληθούμε και δεν πρόκειται να το αφήσω τώρα το θέμα αυτό σ’ αυτή την  στιγμή. Θα το κυνηγήσω όσο μπορώ, σαν ΠΟΤΑΜΙ θα το κυνηγήσουμε όσο μπορούμε.

Στέφανος Ψημμένος: Η Ζαχαρούλα Λούδα που ξεκίνησε όλη αυτή την δράση εδώ σήμερα, έχει κινητοποιήσει το ΠΟΤΑΜΙ, το οποίο, πέρα αυτή τη σημερινή εκδήλωση, θα δώσει συνέχεια στο θέμα, θα το κρατήσουμε στην επικαιρότητα και θα φροντίσουμε τουλάχιστον να ευαισθητοποιήσουμε όσους φορείς μπορούμε ώστε να ακουστεί και η άλλη πλευρά.

Ζαχαρούλα Γιαβρούτα-Λούδα: Πέρα από την απόφαση του ΚΑΣ και τα υπόλοιπα, ζω εδώ 7 χρόνια, έχω επιλέξει να ζήσω σε ένα χωριό της Καλαμπάκας, εδώ μεγαλώνω τα παιδιά μου, εδώ είναι η δουλειά μου και έρχομαι σε επαφή με πάρα πολλούς επαγγελματίες και συζητάμε τα ίδια πράγματα σε καθημερινή σχεδόν βάση. Δεν ξύπνησα μια μέρα και είπα: «πάω να σκαρφαλώσω στα Μετεώρα». Η απόφαση του ΚΑΣ ήταν η αφορμή. Πρέπει να καθίσουμε να μιλήσουμε, όμως, εγώ από μόνη μου δεν μπορώ να κάνω πάρα πολλά πράγματα, μαζί όμως μπορούμε.