Απίθανες νίκες

Ο Δαβίδ ζήτησε με πίστη τη βοήθεια του Θεού. Στάθηκε μπροστά στο Γολιάθ με θάρρος, χωρίς να φοβάται και με τη μικρή του σφεντόνα κατόρθωσε να τον νικήσει. Οι Ισραηλίτες πανηγύρισαν τη νίκη και οι Φιλισταίοι το έβαλαν στα πόδια.

Η ιστορία του Δαβίδ και του Γολιάθ είναι μια αλληγορία για απίθανες νίκες. Γιατί όμως λέμε τον Δαβίδ αδύναμο; Ο λόγος είναι γιατί είναι ένα μικρό παιδί και ο Γολιάθ είναι ένας μεγάλος, ισχυρός γίγαντας. Θεωρούμε επίσης ότι μειονεκτεί, γιατί ο Γολιάθ είναι ένας έμπειρος πολεμιστής, και ο Δαβίδ ένας απλός βοσκός. Κυρίως όμως, τον θεωρούμε αδύναμο γιατί ο Γολιάθ είναι εξοπλισμένος με ισχυρά όπλα, πανοπλία και ξίφος, ενώ ο Δαβίδ το μόνο που έχει είναι η σφεντόνα του.

Οι δυνατοί και οι ισχυροί δεν είναι πάντα αυτό που φαίνονται ότι είναι. Αυτό που μπορεί να δίνει το επιβλητικό μέγεθος σε έναν γίγαντα, τη δύναμη, μπορεί να είναι η πηγή της μεγαλύτερης αδυναμίας του. Αυτή η ιστορία λοιπόν του Δαβίδ και του Γολιάθ, μας δίνει μία άλλη διάσταση ως προς το πώς θα πρέπει να αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα. Ως προς το πώς ίσως θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε με διαφορετικό τρόπο τις υποτιθέμενες αδυναμίες μας ή τις πιεστικές καταστάσεις που μπορεί να βιώνουμε και να καταφέρνουμε τελικά να παράγουμε ένα όμορφο και μεγαλειώδες αποτέλεσμα.

Το γεγονός ότι μπορεί να βρισκόμαστε σε ασθενέστερη θέση μπορεί να μας αναγκάσει να αλλάξουμε στρατηγική. Η ίδια η ζωή μάς διδάσκει ότι αυτό που μπορεί να είναι κάτι πολύ αρνητικό και οδυνηρό μπορεί τελικά να είναι και η πηγή της δύναμής μας, της εξέλιξής μας! Αλλά μόνον όταν είμαστε «ανοιχτοί» σε διαφορετικές και ίσως κάποιες φορές ανατρεπτικές προσεγγίσεις μπορούμε να το νιώσουμε.

Καλές γιορτές σε όλους.

Γιώργος Βαΐου