Ο ακάνθινος στέφανος - Γράφει ο Δημ. Σολωμός

Το θέμα της διενέξεως: Πόσο πανηγύρισαν οι πιστοί την εκλογή του συγκεκριμένου Μητροπολίτου.

Προσωπικά πιστεύουμε ότι οι πιστοί δεν είναι οπαδοί ή φίλαθλοι. Δεν πανηγυρίζουν με πλακάτ, ντουντούκες ή χειροκροτήματα. Δεν γεμίζουν λεωφορεία για να φανούν πολλοί και να κάνουν εντύπωση στους αντιπάλους.

Αντίθετα! Το ήθος των όντως χριστιανών είναι αλλότριο, ανώτερο, πνευματικό. Γιατί οι χριστιανοί αποδέχονται το θέλημα του Θεού ταπεινά. Χαίρονται σεμνά. Επαινούν ειλικρινά χωρίς δουλοπρεπείς κολακείες και καραγκιοζιλίκια γιορτινά.

Η μίτρα που φοράει ο κάθε επίσκοπος είναι ουσιαστικά ένας ακάνθινος στέφανος γιατί ο κάθε συνειδητός χριστιανός, πόσο μάλλον ένας ιεράρχης, καλείται να διανύσει, ειδικά στις μέρες μας, οδό μαρτυρίας και μαρτυρίου.

Και όσοι καρτερούν τον νέο ιεράρχη δεν πανηγυρίζουν. Προσεύχονται.

Προσεύχονται να του δίνει ο Θεός δύναμη, υπομονή, φώτιση.

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι και οι Καλαμπακιώτες κάτω από τα βράχια των Μετεώρων, έχοντας ποτιστεί με τα μυστικά νάματα της Ορθοδοξίας και της μοναστικής παράδοσης, θα περιβάλλουν με γνήσια αγάπη και άδολο σεβασμό τον ποιμένα που η Εκκλησία δια των ιεραρχών της εξέλεξε.

Στις δύσκολες μέρες που διέρχεται η χώρα μας ας γονατίσουμε όλοι. Ας ζητήσουμε το έλεος του Θεού. Ας μη διαπληκτιζόμαστε ποιοι είμαστε του Απολλώ και ποιοι του Παύλου. Ο Χριστός σταυρώθηκε για μας. Και όλοι είμαστε μέλη του μυστικού σώματος του Χριστού.

Αμήν!

Δημ. Σολωμός